Alle Zielen in Heeswijk-Dinther zet overleden geliefden in het licht

Met een glimlach van oor tot oor sluit Carla Metz uit Hilvarenbeek zacht de deur van het Neerhuis achter zich. Haar ogen stralen. In haar hand heeft ze een lijst met een persoonlijk gedicht, dat kunstenaar Miesjel van Gerwen zojuist heeft gemaakt over haar overleden man Frans. ,,Dit is niet normaal. Zo treffend”, stelt de voormalig inwoonster uit Heesch. ,,Wat een cadeautje is dit. Die man is een componist van woorden.”

Aan slechts vijf woorden heeft Van Gerwen genoeg om een poëtische tekst te schrijven over degene die je wilt herdenken. Daarvoor doopt hij zijn pen in Oost-Indische inkt. Terwijl zijn hand over het papier glijdt en zijn pen van woord naar woord zwerft, registreert een camera dit proces. Zo zien de verwonderde aanwezigen op een scherm, in ongeveer acht minuten, het gedicht ontstaan.

Buiten gaat de faam van Van Gerwen als een lopend vuurtje rond. Veel mensen gaan op zoek naar de plek in de abdij waar de woordkunstenaar in stilte bezig is. ,,Hij heeft tussen de dertig en veertig gedichten gemaakt”, schat vrijwilliger Peer Verkuijlen die de stroom bezoekers begeleidt. ,,Mensen gaan hier aangedaan naar buiten.”

Ronddwalen, mijmeren, beleven en meedoen, dat is deze natte zaterdagavond het devies. Er is zoveel te zien en te doen dat het onmogelijk is om alle programmaonderdelen te bekijken en te ervaren. Bernard Ellenbroek uit Malden loopt over de ‘Weg van woorden’. Een in het groen uitgelichte rij met bomen die zijn voorzien van troostrijke gedichten. ,,Ik ben zelf op dit moment niet op zoek naar troost, maar dit evenement en deze betoverende omgeving maken indruk”, stelt de kwartiermaker van een museum die volop inspiratie opdoet.

Op een grasveld heeft hij zojuist via een kleurrijke lichtkrant een boodschap de hemel ingestuurd. ,,Ik heb When nothing is certain, anything is possible laten intikken voor een kennis. Dat heb ik haar meteen geappt. Dat is het mooie. Je kunt, terwijl je hier bent, zoveel van wat je ziet en meemaakt, met anderen delen.”

Verbinden is één van de doelen van de stichting Dertien hectare, initiatiefnemer van de derde editie van Alle Zielen. Het herdenken van mensen die gemist worden staat centraal. Oude en nieuwe rituelen worden daarvoor met elkaar verbonden in en om de fraaie Abdij van Berne. Onder een tent worden sterke verhalen verteld van Toon Tellengen en in de Boekbinderij luisteren bezoekers liggend op een matje naar Bach-muziek. Jacqueline Hamelink bespeelt haar cello en laat haar toehoorders de heilzame klanken ondergaan.

In de vijver leggen Margiet van der Linden en Maria Raaijmakers uit Veghel een drijfkaarsje in het water. Ter herinnering aan hun onlangs overleden familielid Betsie Govers. ,,Een kaarsje doet wonderen”, vindt Van der Linden. ,,Ik brand er regelmatig een.” De schoonzussen roemen Alle Zielen. ,,Je denkt zo vaak aan de overledenen, maar vandaag in het bijzonder. Eigenlijk nemen we in onze gedachten iedereen mee”, vult Raaijmakers aan.

Jacqueline de Man verloor in 2017 haar zoon Jip en kort na elkaar haar beide ouders. ,,Maak bewust tijd om te rouwen. Actief rouwen werkt helend”, adviseert de Esche terwijl ze een houten bordje beschildert met herinneringen aan haar geliefden. Niet veel later bungelt het plankje aan een draad in de boomgaard. Een ronddraaiende spot licht de tientallen plankjes uit en brengt hen die gemist worden even voor het voetlicht.