Het rafelige denken van Hans Klein Hofmeijer

Langs de wanden staan hoge kasten vol kunstboeken, onder de hoge nok hangen schilderijen, her en der staan kwasten en tekengerei. Het middelpunt van dit losjes geordende domein is de tekentafel, met daarboven een lange rij zwarte ruggen van werk- en dagboeken. In het atelier van Klein Hofmeijer (65), het achterste deel van de boerderij in hartje Oostelbeers waar hij in 1984 introk met zijn vrouw en vijf kinderen, draait alles om schilderen en tekenen. En denken.

Aan een wand hangen de tekeningen die over een paar dagen naar de Bergkerk in Deventer zullen gaan voor de tentoonstelling The Blue Drawings. Klein Hofmeijer pakt er een bij, met de titel Langs de rafelranden van mijn denken. ,,Kijk, hier zie je hoe de tekening begint. Aarzelend. De vulpen in mijn hand maakt kleine cirkelende bewegingen. Dat zijn energiepunten. Ieder lijntje dat ik zet is geladen met die energie. Als ik voel dat mijn concentratie verslapt, moet ik onmiddellijk stoppen, dan worden het betekenisloze krabbels.”

Lees verder onder de tekening

Een andere tekening, die hij al langer geleden maakte, heeft als titel Net voor de gevonden woorden. ,,Dat is een bepaalde staat van zijn, dat je wel een gedachte hebt, maar er nog geen woorden aan kan geven. Die openheid, die ruimte, die probeer ik te verbeelden.”

De 21 tekeningen in hoofdzakelijk blauwe inkt, die Klein Hofmeijer deze maand exposeert in Deventer, zijn allemaal gemaakt in een huisje aan het strand bij het Zeeuwse plaatsje Dishoek. Al jaren lang trekt hij zich daar een paar weken per jaar terug om te werken. ,,Het huisje staat op het strand, 10 meter van de zee. Ik kijk letterlijk uit over de leegte. In die afzondering zoek ik een zuiverheid. Wanneer ik aan een tekening begin heb ik geen vooropgezet plan. Ik wil zo leeg mogelijk zijn.”

Lees verder onder de tekening

Zo ontstonden in de periode 2019-2021 vier reeksen van tekeningen. Soms vier, soms zeven vellen groot, sommige klein, andere uitgebreider en op een groter vel papier - altijd oud papier overigens, liefst met verkleuringen, met ‘leven’ erin. Het diepe blauw van de inkt waarmee Klein Hofmeijer tekent, is een kleur vol betekenis. Van oudsher verwijst de kleur blauw naar het hemelse, het hogere. In de christelijke traditie is het de kleur van de mantel van Maria.

Iedere reeks begint met een ‘eersteling’, de andere ontstaan als varianten en verdiepingen van dat oorspronkelijke beeld. Op een aantal vellen uit de reeks Aan de rafelranden van mijn denken zijn tussen de fijne getekende lijntjes woorden geschreven, aaneengeregen tot zinnen of een hele lap tekst, maar het is niet of nauwelijks leesbaar.

,,Het gaat er niet om wát ik denk, maar dát ik denk”, legt Klein Hofmeijer uit. ,,Kunst gaat over de mens, en denken is iets dat bij het mens-zijn hoort. Denken is twijfelen, aarzelen, zoeken naar woorden.”

Lees verder onder de foto

Tijdens de expositie wordt het boek The Blue Drawings gepresenteerd. De Weertse boekontwerper Mark van den Eijnden maakte een papieren map, mét rafelranden. Daarin liggen vier losse katernen met twee teksten over het werk, sfeervolle zwart-witfoto’s van het strand van Dishoek en afbeeldingen van de 21 tekeningen.

Hans Klein Hofmeijer, The Blue Drawings, Bergkerk Deventer, 30 dec-29 jan. Boekpresentatie: 8/1 om 14:00 uur. Te koop bij boekhandel Motta (Eindhoven) en via mottakunstboeken.nl, € 60.