Eindelijk na vijf maanden weer naar de fitness: ‘Ik had het gevoel dat ik jarig was’

Dinsdagavond, laat. Alle apparaten zijn ze nog een keer nagelopen. De routes – elkaar kruisen mag niet – nog een keer bewandeld. Toen duidelijk was dat werkelijk alles tot in de puntjes was verzorgd om het fitnessen weer op te starten, moest Jill de Kort, mede-eigenaar van Medifit Healthclub in Drunen even slikken. ,,Ik was zó blij, we hebben er zo lang naar uitgekeken.” Woensdag was ze al heel vroeg wakker. ,,Ik had het gevoel dat ik jarig was.”

Vanaf 15 december klonk er geen oppompende muziek meer bij Medifit Healthclub, was puffen en hijgen verstomd, de penetrante geur van zweet verdwenen. Woensdagmorgen, om halfzeven, ging het slot van de deur. De personal trainer kon aan de slag; tweeënhalf uur later waren bijna alle toestellen bezet. Liften, duwen, trekken, rennen, het fitnesscentrum bruiste alweer als vanouds.

Vijf maanden dicht, dat kan je veel leden kosten. ,,We hebben snel geschakeld: wat kunnen we er nog uithalen?”, zegt De Kort. ,,We moesten zichtbaar blijven, mensen mochten ons niet vergeten.” Door creatief te zijn is dat gelukt. ,,Expeditie Lockdown in de duinen, met wandeltochten waarbij we de horeca in Drunen een hart onder de riem hebben gestoken, met online lessen.”

Uiteindelijk ging de coronadeur op een kier: was buiten sporten met enige mitsen en maren weer toegestaan. ,,Rondom het gebouw, op de parkeerplaatsen, gaven we groepslessen en spinning. Ook stonden er outdoor workouts op het programma. En daar gaan we mee door, natuurlijk.” Met een stel binnen sporten is nog altijd niet toegestaan.

Het is druk, ook voor de medewerkers. De Kort: ,,Elk lid werkt met een schema. Die moeten allemaal worden aangepast. Doe je dat niet, dan is de kans op blessures te groot. De eerste paar weken zullen we er op letten dat de sporters niet te prestatiegericht bezig zijn.”

Melvin Slaats heeft de afgelopen maanden niet alleen buitenlessen verzorgd, hij was ook bezig met het uitbreiden van zijn fitnesscentrum, Below in Waalwijk. Er komt een vernieuwde spinningzaal, yogaruimte en een ruimte voor personal training. Nu mogen de leden weer komen. Hij heeft ze gemist en vice versa. 

,,De kracht van Below is het sociale karakter. Groepjes die met elkaar sporten, ze trekken zich aan elkaar op. Sporters zijn hier echt deel van de Below-familie. En dat wordt gewaardeerd, want er waren maar heel weinig opzeggingen. Misschien waren ze ook wel bang dat Below er anders aan onderdoor zou gaan: waar moeten we dan naartoe?” Dat doemscenario, een faillissement, heeft nooit door zijn hoofd gespeeld.

Natuurlijk, Slaats is blij dat er weer reuring is in de zaak. Al is er nog veel verboden: niet douchen, een kruis door het drankje na afloop. ,,De bar, toch hét sociale domein, heeft al een jaar niks meer opgeleverd.” Overigens frustreert het hem nog altijd hoe het Outbreak Management Team de fitnessbranche heeft bejegend. ,,Het woord maatwerk kennen ze niet. Had een lijst met regels opgesteld waaraan je moet voldoen om coronaveilig te kunnen sporten. Laat een veiligheidscoördinator dat per sportschool controleren. Alles afgevinkt, dan mag je open. Nu is fitness als een bedreiging gezien. Dat is zó krom. Fitness houdt je gezond, werkt preventief. Maar preventie zit kennelijk niet in het systeem van de overheid. Ze bestrijdt liever symptomen.”

Digitale weegschalen werken op batterijen. Die van Helwig Spoor niet. Althans, niet meer. ,,Ik hoefde de cijfers niet meer te zien, voelde aan mijn kleren dat ik behoorlijk was aangekomen”, zegt de 53-jarige Waalwijker. De kans is groot dat over een tijdje de digitale display van zijn waag toch weer opflitst: hij is vast van plan om die coronakilo’s weg te werken.

Bij Medifit Healthclub, in Drunen, maakte hij daar woensdag al een begin mee. Om negen uur hing Spoor aan de gewichten. Niet te fanatiek, rustig aan opbouwen. ,,Bijkletsen hoort er ook bij”, zegt hij. ,,Vanaf half december heb ik niemand meer gezien.”

Sinds drie jaar is hij lid. Begonnen om wat spieren te vormen, zijn gewicht op peil te houden. Na de eerste lockdown hield Spoor dat nog vol, volgde hij de online lessen en schroefde het hardlopen dat hij ernaast doet wat op. Maar in de tweede lockdown ging het mis. ,,Ik wilde wel, maar had er echt de tijd niet voor. Ik heb een eigen bedrijf in de evenementenbranche. Dat lag helemaal plat. Moet je toch wat anders verzinnen om de kost te verdienen. Dat is gelukt, maar het slorpte úren op een dag. En energie.” 

Festivals mogen nog altijd niet, toch maakt de ondernemer nu veel meer tijd vrij voor fitness. ,,Die twee andere startups staan nu goed in de steigers. Ik heb dus meer tijd om aan mezelf te besteden.” Hij heeft al een doel gesteld. ,,In juli wil ik meedoen aan de Vestingloop in Den Bosch.”