Hoe Waalwijk nog meer thuiszitters wil helpen: ‘Het heeft tot nu toe 89 levens veranderd’

Waalwijk telt nog altijd een flinke groep inwoners voor wie een baan ver weg lijkt. Hun situatie lijkt soms uitzichtloos. De drempel om iets buiten de deur te gaan doen is vaak groot. 

Het is de gemeente veel waard om deze thuiszitters van de bank te krijgen. Ze moeten weer onder de mensen komen, deelnemen aan activiteiten of (vrijwilligers)werk doen. Als het uiteindelijk tot een ‘echte’ baan leidt, is dat mooi meegenomen, maar dat is niet het voornaamste doel. 

De gemeente hield de afgelopen ruim twee jaar tien experimenten om deze eerder vrij onzichtbare groep maatschappelijk actief te krijgen. Ze trok daarvoor jaarlijks zo’n 150.000 euro uit. Er zijn diverse activiteiten opgezet en coaches ingezet om mensen intensief te begeleiden. 

De resultaten van die proeven stemmen hoopvol, zo blijkt uit een grondige evaluatie van het onafhankelijke bureau Xpertisezorg.  Al bleek het ene experiment wel succesvoller dan het ander.

De inspanningen zijn niet voor niets geweest, concludeert het college. ‘Het project heeft tot nu toe in ieder geval 89 levens veranderd’, stelt het. ‘Ook horen we van de deelnemers positieve ervaringen.’ De gemeente blijft zich daarom voor deze groep inzetten, al kiest ze vanaf volgend jaar voor een meer structurele aanpak. 

De gemeente heeft het plan om vanaf maart met minimaal drie vaste coaches gaan werken. Dit team moet de thuiszitters actief benaderen en begeleiden naar een nuttige dagbesteding. Ook moeten de coaches oog hebben voor de problemen die er op de achtergrond spelen. Eén van hen zal zich speciaal richten op mensen, die minder gemotiveerd zijn. 

Het is belangrijk dat de coaches een groot sociaal netwerk in Waalwijk hebben. Het project valt of staat namelijk met de samenwerking met andere partijen, organisaties en bedrijven, die deze mensen op een of andere manier een kans willen geven. 

De ambities zijn fors. Als het aan het college ligt, zijn alle 555 inwoners in 2025 in beeld gebracht en is er ook mee gesproken. Het streven is om minstens de helft daarvan een traject aan te bieden. De hoop is dat het overgrote deel daarvan ook echt maatschappelijk actief wordt. 

Om te voorkomen dat mensen weer in hun oude patronen vervallen, is wel nazorg nodig. ‘We willen niet weer in de valkuil stappen dat deelnemers jarenlang niet worden gesproken’, benadrukt het college.

Om de plannen goed te kunnen uitvoeren, is geld nodig. Het gaat volgend jaar naar schatting om een bedrag van 207.000 euro. De jaren daarop stijgen de kosten tot 237.000 euro. Het college vindt het deze investering waard. ‘Samen werken we aan het doel om iedereen in Waalwijk mee te laten doen.’