Voor Bas Oostveen (75) was het altijd al duidelijk: hij ging het fietsenvak in. Nu sluit hij zijn zaak

Oostveen was al tijdens zijn lagereschooltijd te vinden bij de fietsenzaak van John van Aken, vlak bij zijn ouderlijk huis. Het was de bedoeling dat hij na afronding van vervolgonderwijs daar zou gaan werken. Het liep anders. Oostveen kreeg een baan bij fietsenmaker Wim Elshout in Giessen en werkte later bij Wim Gouda in Eethen en fietsenmaker Jan de With in Gorinchem.

Ondertussen kwam er een aanbod van de familie van moeder Oostveen om op de plek van de houten werkplaats van ome Gerrit Romeijn een huis te bouwen. Het werd een woonhuis met onderruimte, waar Oostveen in 1970 startte met fietsreparatie. ,,Later bood tante Saar haar naastliggende drogisterijwinkel te koop aan, met als voorwaarde dat nicht Bep Romeijn de winkel nog mocht voortzetten zolang zij wilde”, vertelt Oostveen. Nadat de winkel met hulp van de overheid was gesaneerd, bouwde Oostveen er een winkel. Met op het achterterrein een showroom en een grotere werkplaats.

Oostveen was nooit fulltime fietsenmaker. Altijd werkte hij in de ochtenduren in loondienst, om ’s middags, en niet te vergeten ’s avonds, verder te gaan met de fietsen. Oostveen: ,,Klanten waren altijd welkom en wie niet het onmogelijke wilde, kon ik meestal direct helpen”.

Vanaf 1979 hield Oostveen fietsenshows in het oude dorpshuis Tavenu, er stonden dan bijna 250 fietsen opgesteld. Dat bleek een goed initiatief, want menig fiets vond een nieuwe eigenaar. Met de komst van de nieuwe Tavenu verdwenen de shows. ,,Het bestuur vreesde voor bandensporen en afdrukken van de fietsenstandaards in de nieuwe vloer.”

,,De (fietsen)wereld veranderde toen Markplaats kwam”, vertelt Oostveen. Iedereen kreeg de kans om elders het aanbod te bekijken. Alles bleek makkelijker overal te bestellen en een aantal groothandels viel om. Onderdelen bleken daardoor moeilijker verkrijgbaar. Hoe Oostveen overeind bleef? ,,Door inzet te tonen en service te verlenen.”

De elektrische fiets zorgde voor een opleving. Oostveen: ,,Een fiets verkopen is overigens wel maatwerk. Het is niet zo dat wanneer kleur en model de koper aanstaan, de fiets ingepakt kan worden. Elk lichaam vraagt om een fiets op maat. Samen zochten we altijd naar de beste oplossing.”

Eigenlijk had Oostveen al veel eerder willen stoppen, maar er diende zich geen koper aan voor huis en werkplaats. Nu die er wel is, is de tijd gekomen om af te bouwen en op te ruimen. Er zijn kopers gevonden voor de voorraad fietsen en er is interesse in de onderdelen in het magazijn.

De fietsenmaker en zijn vrouw Maja zijn inmiddels verhuisd naar Hank. Maar de fietsenmaker stopt niet abrupt. ,,Ik blijf op verzoek fietsen repareren. Wel ga ik met mijn vrouw genieten van meer vrije tijd. En nee, grote fietstochten zitten er niet in. Zelf ben ik geen echte fietser.”

De vaste klantenkring heeft z’n 06-nummer gekregen. Wie stukken heeft, kan bellen. De fiets wordt opgehaald, gerepareerd en teruggebracht. Ouwerwetse service dus.