‘Je hoofd als opslaghok proberen te gebruiken is een recept voor chaos en stress’

In het ouderlijk huis waren ze overal: post-its, met daarop met potlood geschreven lijstjes van mijn moeder. Boodschappenlijstjes (‘Kwark!’), lijstjes met taakjes (’Krant naar Jorien brengen’) en met andere dingen die niet vergeten mochten worden (‘Paspoort!’). Op de tafel, bij de voordeur en op de overloop: je kon er zomaar van die gele plakbriefjes verwachten. Als puber moest ik er vaak om grinniken. Dat onthoúd je toch gewoon? Gaat mij dus nooit gebeuren!

Drommels, wat had ik een ongelijk. Wat ik toen nog niet wist is dat je hersenen maar een beperkte hoeveelheid werkgeheugen hebben. Je kunt op je interne harde schijf een bepaald aantal stukjes informatie opslaan voordat het vol komt te zitten - error! Voor je het weet probeer je je te herinneren wat je net weer bent vergeten. Er was toch nog iets, maar wat precies?

Je hoofd als opslaghok proberen te gebruiken is een recept voor chaos en stress. Toch doen we in ons moderne (werk)bestaan aan de lopende band een beroep op onze mentale opslagcapaciteit. Dan ben je bezig met een taak waar je een deel van je verwerkingsruimte voor gebruikt. Zeg: een mailtje sturen naar je baas. Voordat je het weet word je onderbroken door een appje (‘Vanmiddag lunch 12.45 uur!’), staat er een collega aan je bureau (‘Is het plan morgenmiddag af?’) én rinkelt de telefoon: een zenuwachtige klant. En oh ja, je moet onthouden dat je straks op weg naar huis nog pastasaus meeneemt. En dat allemaal in één hoofd! Niet gek dat het soms een warboel wordt. Hoe zat het nou met die lunch? En wanneer moest dat plan af?

The mind is not for storing things - je kunt maar beter niet allerlei dingen proberen te bewaren in je hoofd. Dat zegt David Allen in zijn boek Getting Things Done. Zijn oplossing: zodra er een stukje informatie je hoofd binnenkomt, schrijf je dit gelijk op, ergens op een plek waar je de informatie makkelijk kunt terugvinden - een notitieblok, document of mail aan jezelf. Zo hoef je niet bang te zijn dat je het vergeet, en kun je je hoofd gebruiken voor waar het goed in is: creatief denken en problemen oplossen. Met een lege harde schijf draait je hoofd namelijk veel soepeler.

Sinds ik dat weet, liggen er bij mij dus ook overal (digitale) lijstjes. Heerlijk, want onthouden hoeft niet meer. Als ik ooit pubers in huis heb: laat ze maar grinniken, ze leren het later wel.

Thijs Launspach is psycholoog en stressexpert. Hij is auteur van onder meer Je bent al genoeg - Mentaal gezond in een gestoorde wereld (2022), Werk kan ook uit (2020) en Fokking druk (2018).

Bekijk hier al onze video’s over werk en carrière: