Oud-collega’s en klanten hielpen Jan-Willem zoeken naar nieuwe baan: ‘Machtig mooi’
Baan kwijt door coronaHet ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan. Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo maar door. Jan-Willem Küper (50) uit Holten was consultancy manager. Twee weken voor hij met zijn nieuwe baan zou beginnen, kreeg hij te horen dat het vanwege de coronacrisis niet doorging. Zijn netwerk schoot hem te hulp.
Delen per e-mail
Acht jaar werkte Küper als business intelligence consultant en consultancy manager. Hij stuurde andere consultants aan die bedrijven ondersteunen bij het interpreteren en inzetten van data. Twee dagen in de week was hij zelf op pad voor klanten. Leuk werk en fijne collega’s, zegt Küper. Maar het bedrijf lag op ruim twee uur rijden van zijn huis. ,,Die reistijd brak me langzaam op. Ik stond al om kwart over vijf op en was pas om zeven uur ’s avonds thuis.’’
Eigen team
Daarom ging Küper begin 2020 op zoek naar een nieuwe baan. Al snel vond hij een functie als consultant bij een multinational, gespecialiseerd in IT. ,,Ik kreeg de toezegging dat ik een eigen team op mocht zetten, gespecialiseerd in datamanagement. Dat bood kansen.’’
Begin februari had hij ’s ochtends een eerste gesprek. Die middag nog een tweede en diezelfde avond kreeg hij een aanbieding. ,,Ik was hartstikke blij. Het was op een aantal punten een vooruitgang.’’ Bijvoorbeeld in reistijd. Het kantoor van zijn nieuwe werkgever was nog maar 45 minuten rijden. ,,En het was een groter bedrijf met meer ontwikkelingsmogelijkheden.’’
Ik kreeg de toezegging dat ik een eigen team op mocht zetten, gespecialiseerd in datamanagement. Dat bood kansen
Met uitzicht op een nieuwe baan liet hij zijn huidige werkgever weten dat hij wegging. ,,Ik wilde eigenlijk na de zomervakantie komen, maar mijn nieuwe werkgever wilde dat ik zo snel mogelijk kwam. Dus spraken we af dat ik 1 mei zou beginnen.’’ Zover kwam het niet. De coronacrisis brak uit en twee weken voordat hij zijn eerste werkdag zou hebben, belde een HR-medewerker op. ,,Ze zei: ‘hoe spijtig ik het ook vind, het gaat niet door’. Van alle werknemers die zouden beginnen of net waren begonnen, werd het contract ontbonden.’’
De Holtenaar was verbaasd. ,,IT is niet een sector die hard is geraakt door de coronacrisis.’’ Maar hij zag het ook terug bij vrienden die werken als zelfstandige en opeens minder opdrachten kregen. ,,Net na het uitbreken van de crisis werden bedrijven onzeker. Ze durfden het niet aan iemand in dienst te nemen.’’ Hij vroeg aan zijn oud-werkgever of hij toch niet kon blijven. ,,Maar ook daar was onzekerheid. Mijn werkgever zei: ‘probeer het eerst ergens anders, over een halfjaar ben je weer welkom’.’’
Bijblijven in vakgebied
En dus stond Küper op 1 mei onverwacht op straat. ,,We hebben een koophuis en kinderen. Dat moet allemaal wel doorgaan natuurlijk.’’ Over zijn leeftijd maakte hij zich geen zorgen. ,,Ik moet echt nog wel even werken en ik vind scholing belangrijk, dus ben ik goed bijgebleven in mijn vakgebied.’’ Op internet zocht Küper naar vacatures. Hij vond er drie die bij hem passen. ,,Ik ben redelijk kieskeurig. Ik wilde alleen reageren op een vacature voor een baan waar ik ook langere tijd zou willen werken.’’
Uiteindelijk ben ik dus twaalf dagen werkloos geweest
Tegelijkertijd vroeg hij zijn netwerk om hulp. ,,Dat was machtig mooi. Collega’s, maar ook klanten namen contact met me op en wisten bij welk bedrijf ze iemand zochten.’’ Zo kwam Kuper al heel snel aan een baan. ,,Iemand die ik kende, nam contact op met Winvision (een bedrijf gespecialiseerd in ict voor met name de zorg, het onderwijs en de bouw, red.) en vervolgens nam Winvision weer contact met mij op.’’ Het gesprek vond begin mei plaats. Küper werd aangenomen en op 13 mei had hij zijn eerste werkdag. ,,Uiteindelijk ben ik dus twaalf dagen werkloos geweest.’’
Online-pubquiz
In eerste instantie kreeg hij een jaarcontract. Maar al in december kreeg Küper te horen dat zijn contract werd omgezet naar onbepaalde tijd. ,,Dat was geweldig. Misschien heeft het zo moeten zijn. Ik heb het naar mijn zin, het is een hele leuke club mensen.’’ Die hij overigens nog vrijwel niet in het echt heeft gezien. ,,De afgelopen maanden ben ik ongeveer tien keer op kantoor geweest.’’
Toch heeft hij een goed beeld gekregen van de sfeer. ,,We hebben af en toe een online-pubquiz en een borrel, daar ontmoet je ook collega’s.’’ Al blijft het vreemd dat hij zijn medewerkers vooral online kent. ,,Laatst wilde ik me op kantoor voorstellen aan een collega. We bleken elkaar al te kennen, maar op zijn foto op Teams zag hij er heel anders uit dan in het echt.’’
Thuiswerken in coronatijd
Vooral ICT’ers deden in 2020 hun werk vanuit huis. Ruim 40 procent was vorig jaar thuiswerker, blijkt uit onderzoek van CBS. In 2019 was dat nog ruim 20 procent. Ook managers en werknemers met een pedagogisch beroep werkten vaak vanuit huis, maar dat deden zij voor het uitbreken van de coronacrisis ook al. Werknemers in de dienstverlenende, agrarische of transport en logistieksector werkten nauwelijks thuis, nog geen 5 procent.
Lees hier alle afleveringen van de reeks Baan kwijt door corona.
Alle onze video’s over het coronavirus bekijk je hieronder:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMVIDEO
Ibrahim (25) wil jongeren inspireren: ‘Ik heb nooit gedacht dat ik iets níet kan’
Jongeren met een niet-westerse achtergrond kunnen het ver schoppen als ze zelf óók meer in kansen denken. Ibrahim Jabri uit Utrecht wil met zijn drie bachelor- en drie masterdiploma’s een inspiratiebron zijn. ,,Ik heb nooit gedacht dat ik iets níet kan.’’ -
Baan kwijt door corona
Andres: ‘Van het vierkoppige team moest er één weg, dat was ik’
Het ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan: Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo maar door. Andres Escobosa (55) uit Enschede was R&D procestechnoloog bij een technologiebedrijf. Een dag voor zijn vakantie kreeg hij te horen dat hij zijn baan zou verliezen. Inmiddels is hij drie maanden aan het solliciteren. ,,Ik blijf positief.’’ -
PREMIUMVerkiezingen
Grote partijen willen minimumloon omhoog: ‘Mensen moeten ervan kunnen leven’
De groeiende kloof tussen rijk en arm moet worden verkleind, vinden alle partijen. Vooral mensen op het minimum moeten meer verdienen. GroenLinks-Kamerlid Paul Smeulders pleit voor een forse verhoging van het minimumloon. Hilde Palland, Kamerlid voor het CDA, ziet andere mogelijkheden. -
Baan kwijt door corona
Tom (53): ‘Dat ik eruit moest, had ik echt niet zien aankomen’
Het ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan. Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo nog maar even door. Tom Verbeek (53) uit Haaksbergen was manager verkoop bij een bedrijf gespecialiseerd in hang- en sluitwerk. Zijn ontslag in mei viel Tom Verbeek (53) koud op zijn dak. Maar je moet wel verder, benadrukt hij. ,,Natuurlijk heb ik gerouwd, maar ik vroeg me ook snel af: wat ga ik nu doen?’’ -
PREMIUM
‘Stop de vergaderterrorist’: zo voorkom je saaie, eindeloze meetings
Niet veel werkenden zullen zeggen dat ze gelukkig worden van vergaderen, maar volgens Rik Nijkamp, Ernst van Dam en Bart Groenewoud kan het echt. De auteurs van het boek Vergader jezelf gelukkig helpen bedrijven hun vergaderingen productiever en vooral plezieriger te maken.
-
PREMIUM
Robert neemt het bedrijf van zijn ouders over: ‘Ik moet ze betalen, maar het moet wel leuk blijven met Kerst’
Wie een van de klassieke voordeuren in Utrecht-Oost opent en een trap ziet met wauw-effect, weet bijna zeker dat dat het werk is van de familie Timmerman en hun team. Traplopers in ontelbare kleuren en smaken is wat ze verkopen. Binnenkort niet meer met z’n drieën, want Henri (66) en Ilona (64) zwaaien af en Robert (30) gaat op zijn manier door. Dankzij een beetje hulp van de provincie Utrecht. -
PREMIUM
Max (20) stapt in bedrijf zieke vader: ‘Aan ziekenhuisbed besloten hoe we het gingen doen’
De wereld van de familie Blanke staat eind 2019 volledig op z'n kop. Vader Robby (47) blijkt een ongeneeslijke vorm van kanker te hebben. Robby begon net aan zijn droom: de grootste detacheerder worden van technisch personeel in zijn regio, Salland. Aan het ziekenhuisbed besluit zoon Max (20) zonder twijfel te stoppen met zijn zorgopleiding om in het bedrijf van zijn vader te stappen. Een jaar later runnen ze samen het bedrijf, storten ze zich ook op elektrische laadpalen, zitten ze net in een nieuw kantoor en is het ziektebeeld van Robby positief. -
Bijna 40 procent van de Nederlanders heeft een bullshitbaan (vinden ze zelf)
Psycholoog Thijs Launspach is stressexpert en auteur van het boek Fokking druk. Hij verwondert zich over het moderne werken en geeft elke week tips voor meer geluk en minder stress op je werk. Vandaag: bullshitbaan.