‘Quiet quitting’ klinkt leuk, maar is het in Nederland wel echt nodig?

,,Ja, je bent klaar! Afsluiten nu!’’ Mijn collega staat ongeduldig bij de deur van het kantoor. Elke middag om precies 16.30 uur zit onze achturige werkdag erop en zorgt ze dat ik ook stop. ,,Je krijgt geen cent meer betaald voor alles wat je nu doet. Kom!’’ Ze heeft natuurlijk gelijk. Overwerken wordt in ons bedrijf niet beloond: niet in complimenten of aanzien, en ook niet in loon. Dus waarom zou ik het doen?

Tegenwoordig zou je kunnen zeggen dat ik aan quiet quitting deed: het minimale doen voor je baan. Deze nieuwe term dook in maart ineens op in een column op de Amerikaanse nieuwswebsite Business Insider. Ook in Nederland is het ineens het gesprek van de dag. De jongere generatie krijgt weer verwijten dat ze lui zijn en werkgevers dat ze nooit luisteren. Niemand lijkt zich af te vragen of quiet quitting eigenlijk wel speelt in Nederland.

In de originele column ging het verhaal over recruiter ‘Justin’. Hij werkte al ruim tien jaar zo’n 10 tot 12 uur per dag en vond zijn werk fantastisch. Maar nu hij net zijn eerste kind had, wilde hij meer aandacht voor dat nieuwe mensje in zijn leven. Werk zag hij ineens voor wat het was: werk. Hij besloot te stoppen met onbetaald overwerk en ‘nog maar’ 40 uur te werken. Justin is een alias, want hij durfde niet met zijn echte naam naar buiten.

Dat klinkt niet echt als een luiwammes, toch? Wij werken gemiddeld 28 tot 35 uur, krijgen betaald zwangerschapsverlof en vakantiedagen. Staat in de wet. Maar niet in Amerika. Zwangerschap en vrije dagen betalen Amerikanen vaak uit eigen zak. De meeste mensen nemen niet eens vakantie, omdat in hun werkcultuur enorm wordt neergekeken op mensen die vrij nemen. Neem je toch vrij, dan is er vaak geen achtervang en loopt de hele afdeling een achterstand op. Ze bellen je dan ook rustig op je vakantieadres. Geen wonder dat naar schatting de helft van de Amerikanen een quiet quitter is. Het is de enige manier om een soort van privé-werkbalans te krijgen in een overhitte werkcultuur.

Waarom wij Nederlanders dan toch weglopen met deze term? Je hoort het steeds vaker en het klinkt wel logisch. Dan zal het wel kloppen, denkt ons brein. In Nederland hoeft niemand onbetaalde overuren te draaien die dat niet wil. Is je werk niet meer naar je zin? Ga niet stiekem de kantjes eraf lopen, maar praat erover.

Meer weten over psychologie en werk? Lees Chantals boeken Waarom perfectionisten zelden gelukkig zijn, 13 tips tegen perfectionisme (2021) en Ons feilbare denken op het werk (2018).

Waarom werken de meeste mensen eigenlijk van 9 tot 5?