Germa was 19 toen zij verdween in Nieuwendijk, zo verliep de zoektocht

In het weekend van 28 en 29 juli 1984 verdwijnt de 19-jarige Germa uit het ouderlijk huis aan de Dwarssteeg in Nieuwendijk. Uit onderzoek van de politie, dat pas na een week echt op gang komt, blijkt dat er een worsteling in de keuken heeft plaatsgevonden. Het politieonderzoek levert niks op en komt na verloop van tijd stil te liggen. Zonder een vondst. Zonder een dader.

Zeventien jaar later, in april 2001, heropent een coldcaseteam Germa's dossier en steekt 7000 manuren en de nieuwste technieken in het onderzoek. Opnieuw een klap voor de familie: Germa en de dader worden weer niet gevonden.

Weer enkele jaren later, in het najaar van 2007, maakt Peter R. de Vries een spraakmakende uitzending over Germa, waarin ook namen van verdachten worden genoemd. Door de uitzending komen er veel nieuwe tips binnen. Ook meldt zich een paragnost bij het tweede coldcaseteam, Sible Boersma.

Boersma sprak indertijd uitgebreid met het Brabants Dagblad over zijn rol bij het onderzoek. ,,Die avond zat ik Rondom Tien te kijken, waar de vader van Germa na de verdwijning een emotionele oproep deed. Dat greep me enorm aan. Die nacht kreeg ik allerlei aanwijzingen over de plaats waar ze begraven ligt en over de dader", vertelde hij jaren geleden tegen deze krant.

ZIE OOK: Tussen hoop en vrees: dit zijn de meest bijzondere vermissingen in Brabant

Meerdere keren reed Boersma naar Nieuwendijk. ,,Op zoek naar de plek die ik in mijn dromen had gezien. Uiteindelijk heb ik die gevonden: parkeerplaats Den Bout langs de A15 bij Hardinxveld-Giessendam." Al ruim twintig jaar weet Boersma zeker dat Germa daar ergens begraven ligt, maar het lukte hem niet de politie ervan te overtuigen.

,,Ze hebben er wel een keer gezocht met een speurhond, maar die was voor dit speurwerk niet gekwalificeerd. En de exacte plek wist ik niet. Ik kreeg het dringende advies om de zaak los te laten. Maar dat kan ik niet." Hij weet dat ze er ligt. Zelfs toen justitie op 30 mei 2008 besloot om definitief met 'de zaak Germa' te stoppen, hield Boersma vol.

Tekst gaat verder onder deze video

In 2011 bracht Omroep Brabant het nieuws naar buiten dat er mogelijk een doorbraak zou komen in het onderzoek. Aanleiding vormde een zakje botresten dat amateuronderzoeker Arie van der Stelt, de oude buurman van Germa van den Boom, liet zien aan een reportagemaker van die omroep.

De politie die met die vondst geconfronteerd werd, nam het zakje meteen in beslag. Uit onderzoek bleek dat de botresten niet van een mens waren. Zo belandde de politie opnieuw op een dood spoor.

Volgens de vereniging Achterblijvers na Vermissing (VAV) is het staken van zoekacties naar vermiste personen 'bijna onverteerbaar' voor achterblijvers . ,,Je moet als achterblijvers ervaren dat alles gedaan is om hen terug te vinden'', zei Henk Langerak in 2014 tegen het ANP. Hij is de schoonbroer van Germa.

De VAV ijvert sinds 20 jaar voor de erkenning van achterblijvers na vermissing. Jaarlijks worden 16.000 meldingen gedaan van vermissingen en ieder jaar blijken enkele tientallen landgenoten daadwerkelijk verdwenen. Langerak kan zich goed indenken wat ouders van vermisten doormaken. ,,Bij hen vechten verslagenheid en boosheid om voorrang. Hoezo stoppen? De zoektocht is nog maar net begonnen. Daar hebben ze alle hulp en steun bij nodig.''

Zelf zocht hij samen met zijn echtgenote Conny al ruim 30 jaar naar zijn schoonzus Germa van den Boom. ,,Het is voor achterblijvers een tergende onzekerheid. Het bestaat in onze hedendaagse beleving niet dat iemand zo maar verdwijnt. Het staat haaks op alle zekerheden in het leven.''

Ook na ruim 30 jaar blijft de hoop aanwezig dat stoffelijke resten worden gevonden, die ertoe lijden dat een vermissing kan worden opgehelderd en het rouwproces kan beginnen. ,,Een Russisch spreekwoord zegt dat hoop als laatste sterft. Dat geldt voor alle achterblijvers'', aldus Langerak.

Dit artikel verscheen in aangepaste vorm op 30 augustus 2018 op de Internationale Dag van de Vermisten.