Column Thijs Zonneveld | Als klein meisje was Marianne Vos verlegen, maar als ze boos was, veranderde ze in een hooligan

Urenlang had ze zitten stampen boven haar bureautje. Bladzijde na bladzijde, rijtje na rijtje. Dat proefwerk moest en zou ze halen – bij voorkeur met een tien. Toen ze de pagina’s bijna kon dromen viel haar oog op de stof die de leraar had opgegeven. De schrik sloeg haar om het hart. Ze had de verkeerde hoofdstukken uit haar hoofd geleerd. Al die moeite voor niks. Uit pure woede sloeg ze een boekenplank in één klap doormidden.