Harrie Lavreysen verslaat Jeffrey Hoogland en prolongeert wereldtitel keirin

Op het Vélodrome van Saint-Quentin-en-Yvelines, waar over anderhalf jaar om de olympische medailles wordt gestreden, waren Lavreysen en Hoogland, samen met Roy van den Berg, een dag eerder nog onttroond als wereldkampioenen op de teamsprint. Hoogland kwam bij het uitrijden hard ten val, maar kon nog wel te voet de piste verlaten.

Bij keirin komen zes renners in de baan, die om de winst sprinten na zes ronden. Lavreysen heeft een beproefde tactiek, aanvallen op iets meer dan twee ronden voor het einde. ,,Het is de manier als je de snelste bent. Ga je eerder dan rijd je jezelf leeg. Wacht je te lang dan ben je de sjaak”, legde hij de succesformule na afloop uit.

Zijn tegenstanders, onder wie Hoogland, weten het. ,,Harrie doet nooit anders, dus je weet wat je kunt verwachten”, vertelde de winnaar van het zilver met de nodige schaafwonden op de linkerkant van zijn lichaam. ,,Ik voel het nu nog niet, dat komt wellicht nog.”

Hoe hij precies gevallen was wist Hoogland niet. ,,Ik sloeg boos op mijn stuur en er remde net iemand voor me.” Hoogland toonde eerder wel eens de nodige frustratie na een nieuwe nederlaag tegen zijn vriend en rivaal. Maar na een jaar waarin hij wat afstand nam van zijn sport kon hij tevreden zijn over het gehaalde niveau. ,,Dat is eigenlijk heel zuur. Dat ik op een WK waarvan ik niet veel verwachtte toch zo dichtbij kom.”

Na Maike van der Duin heeft ook Roy Eefting een medaille behaald op het onderdeel scratch bij de WK baanwielrennen in Saint-Quentin-en-Yvelines. De Nederlander pakte het brons nadat hij in 2019 al eens zilver had gewonnen. Van der Duin was woensdag goed geweest voor zilver. Eefting (33) moest in de sprint na zestig rondes (15 kilometer) alleen de Canadees Dylan Bibic en de Japanner Kazushige Kuboki voorlaten.

De avonturier op de fiets - Eefting fietst op de weg vooral koersen in verre oorden - vond dat hij op waarde was geklopt, ook al was de zege van Bibic een verrassing. ,,Hij is eerstejaars belofte en een juniorenwereldkampioen, al zegt dat niet alles. Maar vandaag waren er gewoon twee renners sterker.”

In 2019 was zilver het hoogst haalbare, achter de Australiër Sam Welsford. ,,Vorig jaar baalde ik echt, toen werd ik vierde omdat ik fouten had gemaakt. Daar heb ik wellicht de wereldtitel weggegooid.”

Eefting had zijn beproefde tactiek weer van stal gehaald: een late aanval van achteruit. ,,Normaal rijd ik er omheen, maar ik bleef nu hangen en er kwam er helaas nog eentje overheen. Het was een harde koers, de echte ‘punch’ zat er niet meer in.”

Laurine van Riessen plaatste zich voor de halve finales op de sprint. Ze was in de kwartfinales in twee heats te sterk voor de Duitse Pauline Sophie Grabosch. Het is de eerste keer dat de oud-schaatsster op een WK in het sprinttoernooi de halve finales haalt. Dat deed ze na een tegenvallende kwalificatie waarin ze slechts de dertiende tijd reed. Dat betekende een extra tussenronde.

,,Het loopt zoals het loopt. Zo kwam ik tegen Grabosch uit, van wie ik vaker heb gewonnen”, vertelde Van Riessen, die vorig jaar zwaar ten val kwam tijdens de Olympische Spelen.

Maanden later maakte ze een voorzichtige rentree op de WK van Roubaix. ,,Daar mocht ik niet op de sprint uitkomen. Dat deed best zeer. Vanaf toen ben ik me gaan richten op dit WK.”

Hetty van de Wouw slaagde er niet in de laatste vier te bereiken. Zij legde het in de kwartfinales in twee heats af tegen de Duitse titelverdedigster Emma Hinze.

Het sprinttoernooi wordt vrijdag afgerond.

Op de ploegenachtervolging eindigden de Nederlandse baanrensters als vijfde geëindigd. Maike van der Duin, Daniek Hengeveld, Marit Raaijmakers en Mylène de Zoete realiseerden over 4 kilometer een tijd van 4.14,869. Dat was net niet genoeg om terug te mogen komen voor de strijd om het brons.

De finale gaat tussen Groot-Brittannië (4.10,109) en Italië (4.11,562). Nederland moest in tijd ook Frankrijk en Australië voorlaten. Het verschil met dat laatste land, goed voor de vierde tijd en een plaats in de troostfinale, was minder dan een seconde.

Bij de mannen ging het goud op de achtervolging naar Groot-Brittannië. Ethan Hayter, Oliver Wood, Ethan Vernon en Daniel Bigham realiseerden een tijd van 3.45,829.

Titelverdediger Italië, met werelduurrecordhouder Filippo Ganna, stelde daar in de finale 3.46,033 tegenover. Het brons was voor de Denen. Nederland deed op de tijdrit over 4 kilometer bij de mannen niet mee.