Waren het in aflevering 1 de clubiconen John Feskens en Bud Brocken en in aflevering 2 Jordens Peters en Arjan Swinkels die boeiden met bijzondere anekdotes uit de rijke clubhistorie, daar laten ook Arts en Van Amelsfort zich niet onbetuigd.

Ze praten vooral over de periode waarin Willem II Champions League speelde. Maar daar blijft het niet bij. Zo herinnert Arts zich nog goed zijn eerste dag bij Willem II (dat hij had verkozen boven AZ en Moeskroen), een kennismakingsdag voor de selectie en staf. ,,'s Avonds belde mijn vader om te vragen hoe het was geweest. Ik zei: ‘Pa, ik weet het niet. Hier spoort er geen eentje. Er begon een man Viola Viola te zingen en die riep alle nieuwe spelers een voor een naar voren. Dat bleek clubarts Jan Vioen te zijn, maar dat wist ik toen nog niet. Op een gegeven moment stond ik luchtgitaar te spelen. Toen dacht  ik bij mezelf: waar ben ik in godsnaam terecht gekomen, wat is hier aan de hand?”  

Maar het bleek allemaal reuze mee te vallen. Arts: ,,Het ging schijnbaar elk jaar zo. Het was een traditie, die liedjes bleven terug komen. En dat maakt het ook mooi natuurlijk. Maar als nieuwe speler sta je daar dan wel even raar te kijken, haha.”

Henry van Amelsfort  zegt het enorm te betreuren dat zulke gebruiken zijn verdwenen sinds Jan Vioen gestopt is als clubarts.  ,,Jan ging ook altijd zingen in de bus op de terugweg als we hadden gewonnen. Daarbij is een keer een microfoon bijna door de voorruit gegaan! Doc zei: Dave - terwijl hij Steef heette - , hier komt de microfoon. En hij gooide ’m naar voren. Vanaf de derde rij, keihard tegen die ruit aan. Er zat zo'n scheur in!”

Arts benadrukt het belang van types als Vioen. ,,Wij hadden Co Adriaanse als strenge trainer destijds. Als dan zo'n man als dokter Vioen binnenkomt, dan gebeurt er iets met zo'n groep. Het wordt losser, het wordt gezelliger, er kan net wat meer. Dat is een mooi tegenwicht.”

Arts raakte gebrouilleerd met Adriaanse tijdens het Champions League-seizoen (later is dat goed gekomen) en in de winterstop werd de middenvelder toen aan NEC verhuurd. Arts: ,,Ik zei nog tegen de trainer: laat in dat contract nou opnemen dat ik niet mag spelen tegen Willem II, anders ga ik jullie de das omdoen. Nou, dat zullen we nog weleens zien, zei Co. En ja hoor, ik maak een van de mooiste doelpunten uit mijn loopbaan in die wedstrijd, de winnende: 2-1. Jack de Gier, die al heel snel van Willem II naar NEC was vertrokken na de komst van Adriaanse, wilde toen nog samen met mij voor de dug-out van Willem II gaan liggen juichen, maar daar heb ik hem van weten te weerhouden. Zó ver wilde ik nou ook weer niet gaan.”