Voorzitter Willem II moet ruimte maken

Willem II mag, nee moet zich de kritiek van Miel Maessen, het opgestapte lid van de Raad van Commissarissen - ter harte nemen. Het kan niet zo zijn dat een brandbrief van een nauw betrokken en goed bij de club ingevoerde bestuurder na een vergaderingetje ter zijde wordt geschoven. De analyse die Maessen van de afgelopen jaren maakte, liegt er niet om. Het legt feilloos bloot dat de Tilburgse club een structureel probleem heeft.

In grote lijnen komt het erop neer dat de club een professionele organisatie ontbeert. Een organisatie met duidelijke lijnen en verantwoordelijkheden, te beginnen met een krachtdadig algemeen directeur, gevolgd door een technisch directeur. Waardoor zowel op financieel als op technisch vlak orde op zaken gesteld kan worden.

Maessen onderbouwt op basis van argumenten dat de laatste jaren sprake is van mismanagement. En legt de vinger op de zere plek: het bestuur onder leiding van voorzitter Hans Verbunt. Namens de Raad van Commissarissen constateert Maessen dat het bestuur van Willem II het nodig vindt om niet of nauwelijks te communiceren. Of het nu om belangrijke beleidsbeslissingen gaat of niet. Sterker nog: soms wordt gevraagde informatie niet eens verstrekt!

De waarschuwing is niet geheel vreemd als het om het besturen van een betaaldvoetbalorganisatie (BVO) gaat. Veel bestuursleden hebben volgens Maessen niet echt verstand van de technische kanten van het voetbal, ook al denken diezelfde bestuurders daar vaak anders over. Zodra bestuursleden denken echt verstand van voetbal te hebben, wordt het gevaarlijk, aldus Maessen. Zoals bij Willem II nu het geval lijkt te zijn. Het gebrek aan inzicht in een BVO heeft bij Willem II financieel en sportief tot vervreemding geleid. Een krachtdadige organisatie met echte Willem II'ers had dat kunnen voorkomen. De afgelopen jaren is onder aanvoering van Verbunt te veel zonder kennis van zaken gehandeld. Financieel door te spelen met transfersommen, waardoor op de operationele begroting een tekort is ontstaan van meer dan twee miljoen euro. Sportief door spelers aan te trekken die vooral voor de breedte bestemd waren en geen directe versterkingen bleken om Willem II uit de degradatiestrijd te trekken.

Maessen noemt Verbunt een absolute solist en meer een supporter dan dat hij verantwoordelijk genoemd kan worden. Het is dus niet vreemd dat het gegoochel over de invulling van de functies van technisch directeur en de hoofdtrainer en de zoektocht naar een hoofdsponsor voortduurt.

Het bestuur zou de aanbevelingen van de oud-commissaris ter harte moeten nemen: stel een professionele directie aan, die door een toezichthoudende Raad van Commissarissen wordt benoemd, formeer een breed samengestelde ledenraad met een voetbalhart voor de club en kom met een realistisch beleidsplan. Alleen op die manier wordt Willem II weer een herkenbare Traditionsverein.

Kortom: bij Willem II moet schoon geschip gemaakt worden. Dat kan alleen als voorzitter Verbunt zijn verantwoordelijkheden neemt, opstapt en ruimte maakt voor een nieuwe organisatie.