Het was nauwelijks waarneembaar, maar Willem II had volgens Roemeratoe toch echt een wedstrijdplan. ,,De ruimtes tussen de linies bespelen. En vanuit daar verder voetballen. Maar het werd vooral lange ballen en duels en tweede ballen. Van tevoren weet je natuurlijk niet precies hoe een wedstrijd loopt, maar dan is het aan ons om te schakelen als het anders gaat. We hebben er wel voor gevochten samen, maar nogmaals: het was niet genoeg.”

Een van de grootste kansen van Willem II was voor Roemeratoe, al na twee minuten. Uit een corner kopte hij de bal niet ver over de lat. ,,Ik kom niet vaak in een scoringspositie. Maar die bal moest er wel in.”

Na afloop was het zeker niet stil in de kleedkamer van de bezoekers, vertelt de middenvelder. ,,Nee, er werd het nodige gezegd. Door spelers, door trainers. Iedereen was heel erg teleurgesteld en dat is zacht uitgedrukt.”  

En nu weer de scherven oprapen, voor de zoveelste keer. ,,Dat is vervelend en lastig. We trainen goed, praten goed met elkaar. maar elke keer gebeurt het niet op momenten dat het moet gebeuren. We moeten bij elkaar blijven. Meer hebben meer gestreden dan in vorige wedstrijden, vind ik. Maar er moet zeker wat bij in de selectie. Alleen ga ik daar niet over.”