Zevenblad in de tuin? Bestrijden is een lastige klus

Het is lente en de stroom van vragen zwelt weer aan. Na jarenlang vragen van lezers te hebben ontvangen, waarbij ik de oogst geleidelijk heb zien verschuiven van mijn klassieke naar mijn virtuele brievenbus, kan ik de meeste antwoorden wel dromen. Grappig is dat veel van die vragen nog dezelfde zijn als pakweg dertig jaar geleden. De tuinmode mag dan veranderen, de vragen doen dat niet. Maar de antwoorden wel.

Neem de eeuwige worsteling met zevenblad. In de vorige eeuw zou ik misschien nog geadviseerd hebben om zevenblad met Roundup te lijf te gaan. Ik zou er wel aan toegevoegd hebben dat chemische bestrijding slecht is voor mens en milieu. Nu het verband tussen Parkinson en het gebruik van Roundup steeds duidelijker wordt, ben ik niet trots op mijn vroegere adviezen.

Maar hoe bestrijd je zevenblad dan wel? Zevenblad wortelt oppervlakkig en je kunt het dus met een spitvork uitvorken. Maar ieder stukje wortel dat je over het hoofd ziet loopt weer uit. Bovendien nestelt zevenblad zich altijd in de wortelkluiten van struiken en vaste planten. Die moet je oprooien waarna je ieder zevenbladworteltje tussen de wortels van de jasmijn en de papavers moet uitpeuteren. Ga er maar aan staan.

Struiken ondervinden geen hinder van zevenblad, maar ook sterke vaste planten zoals hosta’s, wolfsmelk en schoenlappersplanten groeien er met het grootste gemak doorheen. De grotere bloembollen, zoals lelies, camassia’s en narcissen ook en als het loof van de bloembollen afsterft wordt het door zevenblad gemaskeerd. Zelfs sneeuwklokjes hebben met zevenblad geen moeite. Die bloeien zo vroeg dat het zevenblad dan nog niet aan de groei is.

Kortom: verzoen je met wat je voorheen als onkruid zag. Tuinieren doe je voor je lol. Begin geen oorlog waarvan je van tevoren weet dat die toch niet te winnen valt.